donderdag 17 november 2011

Adios nonino

Hej Nederlanders,

Even een update. Ik luister nu naar 'Adios nonino'; een prachtig stuk van Astor Piazzolla. Ik heb de afgelopen dagen veel piano gespeeld en muziek geluisterd. Er is veel om te verwerken. En daar helpt de piano goed bij. Ik heb pas een tentamen Biologie gehad (over hoe medicijnen werken bij de behandeling van psychische stoornissen) en heb een aantal verslagen moeten schrijven. Alles is gelukkig goed gegaan. Ik heb hier een paar echte vrienden gemaakt...en daar ben ik oh zo blij mee! Mensen bij wie ik m'n reserves kan laten voor wat ze zijn. Ik vind dat overigens niet makkelijk, en zet me er ook echt toe aan, maar het is fijn; ik kan mijn hart luchten en hulp vragen als ik ergens mee zit. Er is nog meer te vertellen daarover, maar dat bewaar ik voor een volgende keer. Het gaat hier allemaal goed. Oh, er is wel iets wat ik daarover kwijt wil. In mijn tijd hier hebben een aantal mensen me verteld hoe fijn ze het vinden dat ze mijn hebben leren kennen. (!?) Ik vind dat heel bijzonder om mee te maken. Ik ben altijd iemand die zichzelf een beetje vergelijkt met anderen. Om zulke dingen te horen van mensen in een nieuwe omgeving, helpt me om een stukje zelfverzekerder te worden. En ik heb -als ik er over nadenk- goed contact en leuke gesprekken met heel veel mensen hier op school; van de nachtwaker tot en met de schoonmaaksters. Is dat niet gaaf? Al deze dingen hou ik overigens bij in een soort dagboek. Het is heel visueel (hoe kan het ook anders?), dus veel plaatjes, zodat jullie kunnen zien hoe iedereen er uit zag die ik hier heb ontmoet. Maar ik schrijf ook veel tekst. Dit boekje is na dit jaar denk ik van onschatbare waarde voor mij.
Het weer (om over iets algemeens te praten) wordt steeds minder,..het wordt echt koud. Ik krijg wel zin om weer eens in NLD te zijn.

Groetjes aan iedereen, Abraham

Geen opmerkingen:

Een reactie posten