Vandaag was ik dus jarig. Wat zou ik erover kunnen schrijven? Ik had niet gerekend op zo'n dag. Het voelt nog steeds als iets wat niet echt gebeurd is. Wat begon in de ochtend ging door tot in de avond: tientallen berichten op Facebook met felicitaties. En later op de dag kwam ik verlaat het klaslokaal binnengelopen. Ineens begon de hele klas te klappen en voor mij te zingen. Er waren donuts gekocht om de les feestelijk op te luisteren. Ik werd van alle kanten gefeliciteerd, kreeg cadeautjes en een kaart met daarop van iedereen een persoonlijke felicitatie geschreven. Na de les bleek dat mijn klasgenoten pizza hadden besteld en een grote verjaardagstaart, allemaal om het met mij samen te vieren. Is het niet inderdaad onwerkelijk? Ik was echt geroerd dat iedereen zo aardig voor me was.
Nog meer nieuws: ik ben door mijn "academic advisor" uitgenodigd om in gesprek te gaan met de "Higher Learning Commission". Dit is een overheidsorgaan dat opleidingen keurt en scholen accreditatie verleend om bepaalde diploma's aan studenten te geven. Met andere woorden -zo is mij verteld- ik ben uitgenodigd om, als één van de beste studenten, de school en het onderwijs hier op een positieve manier te vertegenwoordigen. Met mij zijn nog enkele studenten uitgekozen. Nou, ik vind het een hele eer die me hier wordt toebedeeld!!
Gisteren tot slot, ben ik met een klasgenoot bij een Chinees gaan lunchen. Dit stond er in mijn "fortune cookie": "You have a deep appreciation of music and arts." Is dat niet grappig?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten