Bill

Ik luister nu Bill Evans - The solo sessions. In de cd-hoes beschrijft de producer dat Bill destijds net een enorme 'crave' had naar een nieuwe shot heroïne. Hij was ook net met een nieuwe platenmaatschappij in zee gegaan, maar had nog de contractuele verplichting om voor zijn oude platenmaatschappij een paar cd's in te spelen. Bill Evans die snakt naar heroïne en al met één been buiten de deur staat. De muziek is zoals van Bill mag worden verwacht fantastisch, maar heeft ook een donker randje, een soort verontrustende verdrietige klank. Anyway. Ik heb zojuist bij de Walmart een cd-spelertje gekocht. EINDELIJK kan ik dus fatsoenlijk muziek luisteren :):) Om bij de Walmart te komen ben ik op aanraden van een studiegenoot naar Saint Croix Falls gereden; een klein plaatsje zo'n 10 mijl van Lindström. Na een tijd over de Highway 8 te hebben gereden veranderde het landschap van heel Nederlands ineens in heel Zwitsers: héle diepe dalen met gigantische rotspartijen. Onderweg passeerde ik een Buffalo-fokkerij en de ingang van een natuurpark; deze wil ik beiden bezoeken de komende tijd. Een Walmart is in de V.S. een doodnormaal gegeven, maar op mij maakt het wel indruk. Ze verkopen er alles wat je maar kunt bedenken. Als de winter inslaat wordt het tijd om daar extra dekens en thermisch ondergoed te gaan kopen.